Jan Bouwens benoemd als lid van de commissie Ruimte

Eed of belofte?

Die vraag wordt gesteld als je voor je politieke partij commissie of raadslid wil worden. Voor mij niet zo moeilijk, ik ben wel gedoopt maar geen belijdend christen, dus beloven. Sedert enkele jaren doe ik met veel plezier mee aan een leerhuis in de PG De Ark. In die leerhuis bijeenkomsten behandelen we op dit moment de 10 geboden. Zo was onlangs het derde gebod aan bod: gij zult de naam des Heren niet ijdel gebruiken. Dan ga je toch anders aan kijken tegen het afleggen van een eed of belofte. Want er wordt wat beloofd en gezworen in de politiek. Het wordt beter, het wordt mooier, het wordt rechtvaardiger, ‘zo waarlijk helpe mij God almachtig’ dan wel ‘dat beloof ik’. Even zo vaak worden die beloften gebroken dan wel niet waargemaakt. Moeten we eigenlijk niet stoppen met het afleggen van eed of belofte? Gebruiken we de naam van God of de stem van ons  geweten niet al te ijdel in onze pogingen om kiezers gunstig te stemmen. Ik stel voor dat we voortaan alleen nog beloven dat dat we ons als politici integer zullen gedragen en ons zullen inspannen om het verkiezingsprogramma waar te maken. Zo waarlijk helpe mij de collega’s in commissie en raad, het college van B&W en de ambtenaren.