Uitgehuild en weer verder

Wat een teleurstelling! Onverwacht? Nee. Maar dat we 29 van de 38 zetels zouden verliezen had vrijwel niemand verwacht. De opkomst is hoog geweest. Veel hoger dan bij eerdere verkiezingen. Veel jonge kiezers zijn ook gaan stemmen. Dat is een goed signaal. Democratie leeft en gelukkig is de populistische PVV niet zo groot geworden als in de peilingen verwacht. VVD heeft verloren maar is toch de grootste gebleven. CDA, GL, D66, hebben allen gewonnen. Kijkend naar de programma’s kunnen we rustig zeggen dat de uitslag een ruk naar “nationalistische politiek” is. Geen woord over klimaatverandering, de toekomst van Europa of de schuldencrisis.  Wat dat betreft kun je rustig zeggen dat PVV toch gewonnen heeft.

In Bodegraven-Reeuwijk is het beeld niet anders. De PvdA is van 13% teruggegaan naar ruim 3% ten opzichte van 2012. Dat is niet zo vreemd want dat was een megawinst die voortvloeide uit de tweestrijd tussen Samson en Rutte. Met het oog op de gemeenteraadsverkiezingen in 2018 is het ronduit zorgelijk dat we ook t.o.v. de gemeenteraadsverkiezingen van 2014 behoorlijk hebben ingeleverd. Immers landelijke verkiezingen hebben altijd invloed op lokale verkiezingen. Ook al gaat dat om andere thema’s. Op de ledenvergadering van a.s. vrijdag zullen we de vraag stellen of wij moeten meedoen aan de verkiezingen van 2018. Een heftige vraag, want als het antwoord nee is, betekent dat voorlopig het einde van de PvdA in deze gemeente.  In 2014 hebben we al gepolst of er ruimte zou zijn voor een lokaal progressieve partij. Vergelijk het met Woerden en veel andere gemeenten waar PvdA, GL en soms D66 samen werken in een progressief verband. Uitsluitend lokaal gericht en met wortels in het verleden. Zo is ook het CDA  in 1980 ontstaan uit 3 partijen: KVP, AR en CHU.

Misschien kunnen we lokaal het experiment aangaan en daarmee een voorbeeld vormen voor de landelijke PvdA.